The DIY way of life

Samen met de bolle buik komt er een kaartje waarmee het toegelaten is om je neer te ploffen in een eerste klasse NMBS-zetel. Zo komt het dat ik in een ochtendspits terecht kwam in een volle trein richting Brussel in een eerste klasse coupé. Ik ging zitten en dook ijverig in mijn tas op zoek naar haakpen en bolletje wol. Al hakend begon ik rond te kijken...

Stel het u voor: mijn medereizigers waren bijna uitsluitend mannen in een donkergrijs tot zwart maatpak, met wit of lichtblauw hemd en een stropdas en zwart glimmende schoenen met punt. De regenmantel aan het haakje en aktetas in de aanslag. In de handen van zo'n 'maatpakker': een laptop, smartphone, tablet of exemplaar van 'De Tijd'. En dan ikke, met een knalrood kleedje en geelgroene regenjas. Het haakwerk op mijn schoot, zijnde een babydekentje met strepen in paars, lila en appelblauwzeegroen.

Op zo'n moment kan je maar één ding doen en dat is glimlachen...
Geen leven in grijs maatpak voor mij, maar een kleurrijke DIY way of life :)

Preview: babydekentje naar een patroon van Drops design

Dag zomer! & Hallo nieuwe inspiratie!

Na enkele projecten waar ik niet zo vrolijk van werd, ging de zomervakantie verder voorbij met weinig tijd en goesting voor het naaimachien. De tijd werd gevuld met retouches voor collega's, zwanger en ziek zijn, vakantie aan zee, aannemers aansporen tot verbouwen enzovoort. Ook de eerste naailessen van september kwam de 'swung' er nog niet echt in, maar sinds vorig weekend zijn we terug gelanceerd :-) Er was 1) een nieuwe LMV 2) een vriendin die haar stoffenvoorraad verkocht en 3) een uitstapje naar de Fabric sales in Rotselaar; die ervoor zorgden dat het weer serieus begon te kriebelen. Want geef nu toe? Een nieuwe lap stof die ligt te lonken op de naaitafel doet goesting krijgen om er meteen de schaar in te zetten.

Waar ik niet zo vrolijk van werd:

Het Burda-kleedje dat vermoedelijk deels door een verkeerde stofkeuze niet in het juiste model geraakte. Werd volledig in elkaar gezet, gepast en afgekeurd, vol goede moed terug uit elkaar gehaald, en op patroon aangepast, waarna ik vond dat er al veel te veel tijd aan verloren gegaan was en het ergens op een hoopje belandde...

De Elisabeth jumpsuit van LMV na nauwkeurig gebruik van de matentabel en nameten op patroon, bleek ik bij de eerste pasbeurt twee keer in de jumpsuit te kunnen (nvdr ik was toen nog niet zwanger). Na veel aanpassingswerken in de lengte en breedte, vonden de collega's van de naailes het wel mooi, maar was ik het ding al lang beu, waardoor het zonder afgewerkte broekzomen op een ander hoopje belandde...

Ik ben bij deze niet zo'n fan meer van de matentabel van LMV en hoop dat ik beter zal passen in andere van hun creaties, want er staan er nog wel wat op mijn verlanglijstje.

LMV kon alvast iets goedmaken met de alleraardigste Gunther-knuffel. Mits een beetje improvisatie bij de staart werd het eerste project van het najaar alvast tot een goed einde gebracht :-)

Lovebirds

Trouwcadeaus....
Centjes op de rekening storten en met lege handen op het feest aankomen? Nhaaa
Enveloppeke vullen? too easy
Er werd gebrainstormd met de vriendinnen:
Centjes in een ballon proppen...
Pinata in elkaar knutselen... (tot we googleden dat dit best een nachtje of twee kon drogen en tot het besef kwamen dat we zoveel tijd eigenlijk niet hadden)
Lang leve pinterest op zo'n moment... daar vond ik het idee van een vogelhuisje, mooi versierd met een koppeltje duifjes erop. Zo lief, ideaal...
Er moest eerst geshopt worden: er bestond twijfel bij de duifjes van de Ava.

Was dit nu gezellige kitsch of gewoon te klassiek? Maar volgens de shoppende vriendin alvast te groot voor het gekozen vogelhuis... Ik hakte de knoop dan maar door: 'ik zal wel duifjes maken!' 'Ok, als gij dat ziet zitten!?' krijg je dan als antwoord. En zo kwam het dat ik donderdagavond (het feest was op vrijdag) aan de keukentafel zat met een vogelhuisje, een paar lapjes stof, een vogeltjespatroon en een zakske knutselspullen uit de Hema die ik tijdens mijn middagpauze nog gauw had verzameld. Voor de zoveelste keer: nachtwerk ;-) Alhoewel, ik denk dat het nog net voor twaalf uur was, toen ik met enige trots de boodschap 'Klaar!' aan messenger toevertrouwde, 'best wel tevreden met het resultaat'

Eén van de vriendinnen had nog een puzzel laten maken met allemaal foto's erop van ons van vroeger en nu. 1000 stukjes! Samen met het vogelhuisje, waarin we onze centjes propten, moesten we dus niet met lege handen aankomen op het trouwfeest en geef nu toe: toch veel leuker dan een enveloppeke hé?

Feestoutfit met veel liefde...

De laatste weken heb ik meer genaaid dan geblogd, dus hoog tijd om nog eens wat te posten. Mijn trouwste volgers hebben ondertussen wel wat zien passeren via facebook en pinterest...

Voor de vele feestjes deze lente, kreeg de zoon een feestoutfit. Er stond op het 'patroon om te onthouden'-lijstje nog een blazer uit Knippie 1/2014, ideaal! Er kwamen twee tricotjes uit de voorraad die geweldig goed matchen, maar ik kon maar niet beslissen wat het moest worden. Een gestreept vestje met effen accenten of een effen vestje met gestreepte accenten. Het ventje werd om zijn mening gevraagd... wat meestal tot frustratie leidt (Moet je mij daar nu mee lastig vallen?). Maar deze keer kwam hij met een geweldig idee: maak gewoon een omkeerbaar jasje, dan moet je niet kiezen. En zo geschiede...

Patroon: Knippie 1/2014, Groen tricot: Pauli, Gestreept tricot: Albert Cuypmarkt Amsterdam, Knopen: Veritas

Dom van de verschillende kapstokken, maar dat had ik even niet door toen ik aan het fotograferen was. En aangezien bij de twee feesten die al achter de rug zijn, het tijdig aankleden en vertrekken telkens in honderd is gelopen, is het er nog niet van gekomen om een fotosessie met de zoon te organiseren. Zucht. De blazer was net op tijd klaar voor het eerste feest, dus werd er snel een donkerblauwe broek en t-shirt gekocht... met ruimte om te flocken ;-) Omdat er nog een trouwfeest op de kalender stond, iets in dat thema...

T-shirts: Hema, Flockfolie: de Banier

Omdat ik het koppeltje zo schattig vond, maakte ik ook een meisjes t-shirt als cadeautje voor het dochtertje van de trouwers. Kon ik ook eens met roze aan de slag :-) Alhoewel dat nu ook niet echt mijn favoriete kleur is, voor kleine meisjes is het dat meestal wel. Nog een dikke proficiat aan alle feestbeesten en tot later!

Spoedoperatie bikini

Voor 'vrijgezel' Johanna, zouden we een ontspannen avondje plannen in de sauna. Want ja, we geven het toe, we zijn geen 20 meer. Wilde feestjes en kinky opdrachten zijn dan ook niet meer onze top prioriteit als het op vrijgezellenfeestjes aankomt. En tussen veeleisende jobs, wedding planning, kindjes grootbrengen, huizen verbouwen en nog meer van dat fraais... is een rustig avondje onder vriendinnen altijd welkom.

Nu ging het zo, dat het geplande avondje dichter en dichter kwam. En ik twee dagen ervoor tot de vaststelling kwam dat er geen bikini meer te bespeuren was in mijn kleerkast. Ah ja, herinnerde ik mij weer: van die mooie was de rek helemaal naar de vaantjes, de andere paste mij niet meer en nummer drie was hopeloos verouderd. Die waren dus allemaal in de vuilbak beland tijdens de verhuis... oeps.

Maar niet getreurd. Woensdag, had ik tijdens de naailes een glimp opgevangen van de nieuwe Knipmode. In die glimp was mijn oog onder andere op een bikini gevallen. En van het laatst bezochte stoffenspektakel kwam er een couponneke badpakkenstof mee naar huis. Dus heb ik er mij maar aan gewaagd. En blink, blink, zo glimde ik van trots met de complimentjes van mijn vriendinnen over mijn nieuwe bikini, nog voor ik had verteld dat het een zelfgemaakt exemplaar was.

Hierbij één foto. Het is bij één gebleven want met zo weinig stof heb je ten eerste niet echt veel details om te fotograferen en heb ik ten tweede niet zoveel goesting om ermee model te staan op het www. In elk geval: zo'n bikini maken is echt een aanrader, zeker met de huidige temperaturen. Do try this at home!

Patroon: Knipmode juni 2014 nr.42
Stof: Stoffenspektakel Leuven

Pasen!

Oh, zucht, ons Paasweekend was supergezellig!
Genoten van het zoontje, het ventje en de rest van de familie
en natuurlijk ook van lekker veel chocolade in de buurt ;-p

Het was nog wel even spannend...

1) Ik wilde echt wel een overall maken voor de kleine paasei-raper. Dat projectje zat al een tijdje in mijn hoofd, er werd winterwarme joggingstof voor gekocht, maar nu werd er toch wel akelig warm weer voorspeld voor Pasen :-( Ach ja, 's morgens vroeg is het nog frisjes en de overall werd een beetje op de groei gemaakt zodat hij er hopelijk tegen de herfst nog in past.

2) Nooit gedacht dat het mogelijk was, maar het bleek nog een serieuze opdracht om aan dat chocoladen spul te geraken, vijf adresjes aangedaan om voldoende voorraad te vinden. Volgend jaar toch vroeger aan beginnen...

3) De avond voor Pasen kreeg ik het per slot van rekening in mijn hoofd dat er ook een leuk mandje nodig was voor het paaseieren rapen. Steviger dan de papieren versie uit de kribbe en origineler dan een plastieken emmerke. En dan maar wachten op het ventje die een hoop stofjes uit de niet verhuisde hoop zou meebrengen van het thuisfront, maar besloot een omwegske te maken en later thuis kwam dan voorzien. Dat werd dus nachtwerk, maar met resultaat!

Patroon: Knippie 6/2012
Stof: Stoffenverkoop Kapellen

Het was schattig om zien: De eerste eitjes werden aarzelend bekeken en voorzichtig opgeraapt, maar al gauw werd het mandje volgeladen en trippelde hij de hele tuin rond om te zoeken.

En dan maar smikkelen...

Tutorial: http://blog.bernina.com/nl/2012/04/paasmandje/
Stof: handdoek Zeeman + jeansbroek

Do's en Don'ts in blauw-rood

De laatste tijd nogal gesukkeld met foute stofkeuzes :(

Ik zag het helemaal voor mij: een blauw tricotstofje met gaatjes was perfect voor dat schoon kleedje uit de Burda... Na veel puzzelen, passen en verstellen, zou het in orde komen. Maar het stofke bleek in de laatste stap dan toch gewoon te dik om te dubbelen. Dan maar een voering erin, maar de juiste voeringstof niet in voorraad :( Nu, durf ik van mezelf zeggen dat ik een doorzetter ben, maar dit was toch van het goede teveel. Het kleedje werd weer uit elkaar gehaald en belandde ergens in dé verhuishoop :( en dus geen foto's.

Op naar het volgende project: aan het begin van de winter een zeer schoon vestje van WTG gekocht. Volgens de verkoopster ideaal om op een rood rokje te dragen. Het ideale rode rokje werd tijdens de solden in de winkel gevonden, maar vééél te duur bevonden (ja, zelfs tijdens de solden): 'We zouden dat wel zelf maken' (maar dat liet wat op zich wachten zoals gewoonlijk). De volgende hersenkronkels kwamen tot de slotsom: WTG is retro is gabardine... die had ik nog in voorraad :) Maar dit bleek de Don't. De gabardine rekte en kronkelde naar alle kanten, waardoor alle trucken van de foor en een sterk strijkijzer nodig bleken om het rokje in de juiste vorm te krijgen. Geen aanrader, zeker niet als je snel even een rokje wil maken.

Maar het resultaat toch gezien worden (patroon: Knipmode 2/2014). 't Is een leuk modelletje dus staat op mijn lijstje om nog eens te maken in een ander stofke dat zich makkelijker laat kneden.

Vakkundig verrimpeld door de zoon, die geniepig wegloopt...
De Do's in deze foto zijn trouwens een fris glaasje rosé in het zonnetje :)
De zoon draagt trouwens ook een leuk broekje uit de Knippie (nr hebben jullie nog tegoed), dat ik nog niet getoond heb. Bij deze...

Het moet gezegd, ondertussen heeft hij al niet meer zoveel overschot als op deze foto's ;)
Er is dus een nieuwe outfit in de maak, speciaal voor het paaseieren rapen...

In een klein hoekje

Ik was het jaar goed begonnen (toch tenminste wat het schrijven van blogberichten betreft),
maar de afgelopen maand is dit alles weer een beetje stilgevallen...

Om te beginnen was er ons uitje naar Amsterdam. Dankzij het nodige opzoekwerk slaagden we erin om op twee dagen gigantisch veel winkeltjes en marktjes te zien, genoeg om in normale omstandigheden een hele week zoet mee te zijn. Met als absolute hoogtepunten: gezellig eten bij Bazaar, in een hoop vintage-sacochen duiken op de rommelmarkt (dat mag je letterlijk nemen) en een heerlijke kennismaking met dé King Louie-hemel. Samengevat: dit kan je nooit doen met het ventje in de buurt! Hieronder nog enkele sfeerbeeldjes en een link naar het complete verslag van Mama Saartje.

Daarna moest er thuis plots hals over kop ingepakt en verhuisd worden. De aannemer zou beginnen aan onze verbouwingswerken. 't Is niet dat ik dat niet had zien aankomen, maar de chaos was toch een pak groter dan ik het mij had voorgesteld :-s De naaispulletjes opruimen werd tot het allerlaatste uitgesteld, waardoor het hele boeltje integraal (lees: niet opgeruimd) in zakken en dozen is beland en verspreid over onze verhuishoop.

Zo komt het dus dat ik nu 'verbannen' ben naar een klein rood Ikea-tafeltje, ergens in een klein hoekje. Er wordt gezegd: 'Geluk schuilt in een klein hoekje'. Laten we daar dus maar voor gaan ;-)

Maar ondertussen heb ik bloggewijs niet helemaal stil gezeten. Op een dag kwam ik tot het besluit dat mijn blog best wel al een tijdje bestaat, maar altijd low profile is gebleven. In de hoop wat meer volgers te verdienen ben ik daarom gaan neuzen in andere naaiblogs en heb hier en daar wat reacties nagelaten ;-) Ik ben zelfs behoorlijk dol geworden op Bloglovin' en heb meegedaan met verschillende giveaways. Maar ik blijf mij nog steeds afvragen voor wie ik schrijf... Dus, als je dit leest, laat van je horen en wie weet kan ik mijn publiek dan binnenkort ook eens verwennen met mijn eerste eigen giveaway.

Nieuwsgierig? Volgen maar! ;-)

Babyboom!

Het prikbord in de keuken hangt vol met geboortekaartjes...

Voor de statistieken had ik ze tijdens 2013 allemaal opgespaard. Bij de laatste telling: 16 nieuwe mini-menskes zijn er vorig jaar in onze omgeving geboren: Hallo Ella, Korneel, Bas, Saar, Nelle, Elise, Marit, Pieter-Jan, Lou, Alexander, Soline, Daan, Bent, Cas, Emiel en Annabel! In zo'n grote getalen heeft deze grote mens wel veel werk met cadeautjes kopen en maken. Kopen? Ja, soms draaide mijn machine echt niet snel genoeg om voor iedereen op tijd een zelfgemaakt cadeau te voorzien. Maar ook in 2014 blijf ik verder werken...

Hier enkele foto's van mijn baby-cadeautjes uit 2012, 2013 en 2014...

Er werden rammelaars gehaakt (patroon Ana Paula Rimoli):

 En knuffeldoekjes gestikt, voor jongetjes en voor meisjes:

 
En ook knuffelkonijntjes:

En een mandje met een olifantje (patroon: knippie 3/2013):

Experimenteer meer in blogland ;-)

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/7039037/?claim=yr2y7e22v8y">Follow my blog with Bloglovin</a>

Het moppermonster

Vorige zondag kwam mijn petekind op bezoek. Ik dacht, knutselen is ideaal voor wat quality time met de meter. En aangezien mijn twee lieve nichtjes (waarvan één mijn petekind is) zich nog niet zo lang geleden op mijn stapel stofjes stortten omdat ze een kussentje wilden maken, nam ik de nieuwste Knippie erbij. Het werd een grrubla... een watte? Aangezien de naam gruwelijk bizar is, en moeilijk te onthouden, doopte ik hem om tot een moppermonster. Zo'n beest eet nare dromen en boze buien op... Tenminste als je ze eerst op een briefje schrijft en dan door zijn ritsmond propt ;-)

Het concept gaat als volgt:
1) Laat de kroost een monster tekenen naar eigen goesting en neem dit monster in een gepaste afmeting over op patroonpapier.
2) Zoek stofjes en laat de kroost het patroon overtekenen en knippen uit de stofjes.
3) Zet een rits in de mond van het monster en stik er een zakje achter.
4) Laat de kroost versieren met linten, strikken, vilt, knopen en wat ze nog meer vinden in de onuitputtelijke doos op de naaitafel. Ha, zie je wel dat die doos maar beter altijd goed gevuld kan zijn! Een volledig zakje knopen werd uitgekieperd op de tafel, maar daarna gelukkig netjes weer opgeruimd. In deze fase werd beslist om af te wijken van de oorspronkelijke tekening, omdat de gevonden versiersels veel leuker bevonden werden.
5) Naai alles aan elkaar en laat de kroost waar nodig prutsen met pandavulling. Dat deel was ook hilarisch. Het aan elkaar naaien vergde het uiterste van mijn machien en kon in dit geval helaas niet overgelaten worden aan de kroost. Jeans + fleece was zelfs met de dikste jeansnaald die ik heb maar op het nippertje.

We waren met zijn tweeën zeer blij met het resultaat... en met de geslaagde namiddag!

Dikke truiendag

Patroon: Burda easy herst/winter 2013, jasje 8

Snel klaar, dit jasje, euh... ware het niet dat ik na het overlocken besliste de boord in te korten en dus de volledige omtrek van het jasje met de hand heb losgeprutst. Het losprutsen duurde minstens drie keer zo lang dan het hele jasje maken :( Maar dat is het waard als het anders toch maar op de kapstok blijft hangen, toch?

Van de kapstok gesproken... Dit was de ideale extra laag geweest om de dikke truiendag vandaag door te komen. Brrr, toch wat frisjes op het werk met de verwarming een graadje lager. Maar vanmorgen moest het plots zo snel gaan, dat dikke truiendag vergeten werd en ik dus zonder extra laagje de dag door moest :(

Dag Uki !

Vorige week zag ik onze zoon helemaal wegdromen voor het televisiescherm. Ja, dat helpt nu eenmaal tijdens het aerosollen. Zijn vingertje wees naar het gele vuurvliegje dat lief en vrolijk door de zonnebloemekes zweefde. Toen wist ik wat ik wilde maken... Uki! - In gedachten hoort u nu de vredevolle soundtrack van de Uki-filmpjes -

Volgens Google waren er nog niet veel die mij zijn voorgegaan. En een handleiding of patroon was er dus niet te vinden. Dan maar zelf aan de slag. Het beestje had nog geen armpjes en beentjes, laat staan vleugeltjes, maar werd al heel der dagen meegezeuld door de zoon. Het schepsel werd door de expert dus duidelijk herkend als Uki. Na wat gepas en gepuzzel werd gisteren het laatste vleugeltje vastgenaaid. Zie hier het resultaat.

Met de groeten van een fiere peutermama!

Zo ga ik er nog (één) maken...

Toen zoonlief (een jaar geleden ondertussen) voor het eerst naar de kribbe ging, moest hij toch een eigen zakje hebben. Liefst makkelijk herkenbaar en gemerkt. Ik kwam toen deze retro duffel bag van saltwater-kids tegen en was meteen verkocht!

Gepersonaliseerd met wat flockfolie en huppakee, die kon vertrekken. Toen ook maar meteen een voorraad ritsen en tassenband ingeslagen, maar het vervolg kwam er niet meteen :(
Tot ik voor Kerst op zoek was naar een leuk cadeau voor mijn petekind...
Deze keer een nieuwe en verbeterde versie, volledig gevoerd met schattige bloemetjes en verstevigde handvaten voor grotere handen.

T

Toen mijn tweede duffel bag klaar was, heb ik hem met een klein hartje weggegeven. Maar meteen weer op mijn ToDo-lijstje gezet. Zo ga ik er nog één maken... en dan lekker voor mijzelf houden :p

Een Kerstmis in karton...

...omdat dat veel veiliger is met grijpgrage peuterhandjes :-)

Ik gooi deze foto's nog snel op de blog, voor al de kerstversiering weer naar de zolder moet.
Deze selfmade kerstkaart-organizers hebben mij heel wat kastruimte bespaard.
En ze zijn gewoon supergezellig!
Eerst nog een beetje leeg, met de eerste kaartjes,

maar nu helemaal gevuld met allemaal lieve wensen voor 2014!
Daarnaast zie je nog onze echte (maar mini) kerstboom, die leeggeroofd werd tot op peuterhoogte.

Voor diegenen die het niet zien: men neemt een grote kartonnen doos en een breekmes; snijdt een grote driehoek en een kleine rechthoek; past deze in elkaar via een insnijding in het midden van elk stuk; neemt een lint en spant dit over de kerstboom (Tip: om te besparen op mooi lint, kleef je het telkens vast bij elke bocht, zo moet je niet helemaal rond de boom).

Tadaa! Om te onthouden voor volgend jaar, of als je de vorm aanpast ook toepasbaar op andere kaartjesfeesten zoals verjaardagen, bv. een giant kartonnen cupcake ;-)